ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΟΝΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ

Τους τελευταίους μήνες το ΔΣ της Ένωσης που ασχολήθηκε με το πρόβλημα των ναρκωτικών και διαπίστωσε ότι ειδικά στην περιοχή της Αρτέμιδας υπάρχει το φαινόμενο της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών από  μικρές ηλικίες (κατά βάση λύκειο αλλά και γυμνάσιο). Φυσικά το φαινόμενο είναι περιθωριακό, δεν αφορά την συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών, όμως είναι υπαρκτό και με ανησυχία διαισθανόμαστε την ύπαρξη κυκλωμάτων επιτήδειων που προσπαθούν να θέσουν κάτω από τον έλεγχό τους τα παιδιά μας, προσφέροντάς τους έναν τρόπο ζωής και μια κουλτούρα αυτοκαταστροφής που αποτελεί μια μορφή καταστολής της νεανικής συνείδησης.

Στα πλαίσια της ανάδειξης του θέματος και των θέσεών μας υπέρ της ενίσχυσης της πρόληψης η Ένωση μαζί με τα μαθητικά συμβούλια και με την πολύτιμη βοήθεια του  Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ)οργανώνει:

• Αθλητικό τουρνουά το Σάββατο 5 Απριλίου.
• Εκδήλωση για γονείς εκπαιδευτικούς την Πέμπτη 10 Απριλίου

Σε συνεδρίασή του το Δ.Σ. στις 14 Μαρτίου 2014 κατέληξε στο παρακάτω κείμενο θέσεων της Ένωσης

ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

ΝΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

• ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το πρόβλημα της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών είναι κοινωνικό πολυπαραγοντικό φαινόμενο με παραμέτρους πολιτικές, πολιτισμικές, οικονομικές, ψυχολογικές, ιδεολογικές κ.α.. Η εξάρτηση μπορεί να χαρακτηρισθεί ως μια ακραία μορφή αποξένωσης που προκαλούν στον άνθρωπο οι σύγχρονες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες. Οι εξαρτήσεις που προκαλούν οι παραισθησιογόνες (ναρκωτικά) ουσίες καθώς και οι εξαρτήσεις «νέου τύπου» όπως ιντερνέτ και ηλεκτρονικά μέσα πρέπει να απασχολήσουν το επόμενο διάστημα την Ένωση, του συλλόγους γονέων & κηδεμόνων των σχολείων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τις μαθητικές κοινότητες, με πρωτοβουλία της Ένωσης. Ξεκινάμε με το πρόβλημα της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών το οποίο συχνά, συνειδητά ή μη, συγκαλύπτεται και αποσιωπάται μέσα στο σχολείο και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (που σίγουρα είναι μικρότερα των πραγματικών) οδηγεί στο θάνατο, στη χώρα μας, 300 νέους ανθρώπους το χρόνο.

• ΠΩΣ ΕΞΕΛΙΣΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Μέσα σε συνθήκες γενικευμένης κοινωνικής και οικονομικής κρίσης το πρόβλημα της παραγωγής, διακίνησης και χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών παρουσιάζεται οξυμένο και αναμένεται να επιδεινωθεί. Αυτό επιβεβαιώνεται σε όλες τις αντίστοιχες ιστορικές περιόδους. Και αυτό επειδή το βάθεμα της οικονομικής κρίσης πολλαπλασιάζει τους παράγοντες που έχουν υψηλή συνάφεια με τη χρήση, όπως η αύξηση της ανεργίας, της σχολικής διαρροής, η οικονομική και πολιτιστική φτώχεια. Στην χώρα μας για παράδειγμα οι 3 νομοί (Έβρος, Καστοριά, Πιερία) με τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας στους νέους το 2012, ήταν και οι νομοί με τη μεγαλύτερη αύξηση της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών στους εφήβους. Επιπλέον μας ανησυχεί ιδιαίτερα ότι η πολιτική του κράτους απέναντι στο πρόβλημα είναι τέτοια, ώστε το πρόβλημα να επεκτείνεται και να υπάρχει συμβιβασμός της κοινωνίας απέναντί του. Άλλωστε πρόσφατα πρώην πρωθυπουργός έλεγε σε όλη την κοινωνία ότι και ο ίδιος έκανε χρήση και προέτρεπε να έχουμε μια γλάστρα «χόρτου» στο μπαλκόνι μας. Αυτό το γεγονός επιβεβαιώνει ότι η εξάρτηση από τις ψυχότροπες ουσίες αποτελεί και ένα είδος ιδιότυπης κοινωνικής καταστολής και κοινωνικού ελέγχου.

Τα επίσημα στοιχεία και η καθημερινότητα που βιώνουμε, δείχνουν καθαρά την ένταση του προβλήματος.

Η ετήσια Έκθεση του ΕΚΤΕΠΝ για το 2011 αλλά και η αντίστοιχη του  ΟΗΕ, επισημαίνουν ότι στην περίοδο οικονομικής κρίσης που διανύουμε, η χρήση ουσιών και η εξάρτηση από αυτές θα οξυνθεί. Τα πρώτα στοιχεία (ΕΠΙΨΥ, ΕΚΤΕΠΝ, EMCDDA, INCB) έρχονται να επιβεβαιώσουν τις προβλέψεις.

• Χαρακτηριστική είναι η αύξηση του ποσοστού των μαθητών που έχει κάνει χρήση κάποιας εξαρτησιογόνας ουσίας, κυρίως κάνναβης, σε 15,2% από 12% που ήταν το προηγούμενο έτος (από το 2011 στο 2012) με  παράλληλη μείωση της ηλικίας έναρξης της χρήσης. Το ποσοστό αυτό έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία 20 χρόνια στη χώρα μας και η αύξηση αυτή συμβαδίζει με το αυξητικό ποσοστό των νέων που θεωρούν ακίνδυνη τη χρήση της κάνναβη.

• Οι χρήστες στρέφονται σε νέες, οικονομικότερες  ουσίες τα λεγόμενα «ναρκωτικά της κρίσης». Πρόκειται για  ιδιαίτερα επικίνδυνες ουσίες  (π.χ. σίσα) που δημιουργούν άμεση εξαρτητική συμπεριφορά και έχουν πολλαπλασιάσει τους θανάτους που επέρχονται σε μικρότερο χρονικό διάστημα χρήσης.
• Εξαπλώνεται ο υιός του HIV/AIDS και της ηπατίτιδας C.
• Αυξάνεται  ο αριθμός των χρηστών εξαρτησιογόνων ουσιών στις φυλακές
• Γίνεται χαμηλότερος ο μέσος όρος της ηλικίας εισόδου στη χρήση ουσιών (πρώτη επαφή στα 13,5 έτη).
• Αυξάνεται διαρκώς ο αριθμός των πρωτοεμφανιζόμενων ουσιών
• Αυξάνεται ο αριθμός των καταστημάτων που πουλάνε ψυχοδραστικές ουσίες στο διαδίκτυο.

• Η ΙΔΙΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ

Τα «δικά μας» παιδιά δεν είναι κάτι διαφορετικό από την υπόλοιπη κοινωνία και κατά συνέπεια οι λόγοι που έχουν οδηγήσει στην εξάπλωση του προβλήματος των ναρκωτικών ισχύουν και για εμάς. Επιπλέον όμως πρέπει να συνυπολογίσουμε και ορισμένες «ιδιομορφίες» που θεωρητικά τουλάχιστον επιβαρύνουν την κατάσταση:

Αποτελούμε χώρο θερινής κατοικίας και θερινής διασκέδασης, υπάρχει δυσανάλογα μεγάλος αριθμός κέντρων διασκέδασης και ξεφαντώματος σε σχέση με το υπόλοιπο λεκανοπέδιο, προσελκύουμε ιδιαίτερα το καλοκαίρι μεγάλο αριθμό θαμώνων αυτών των κέντρων κατά τους καλοκαιρινούς μήνες κάτι που αυξάνει τις πιθανότητες επαφής των παιδιών μας με εξαρτησιογόνες ουσίες.

Υπάρχουν στο Δήμο μας σύνδεσμοι σχεδόν όλων των ομάδων που κατά το παρελθόν έχουν απασχολήσει τα μέσα ενημέρωσης. Συνήθως η οπαδική δράση και συμπεριφορά συνδυάζεται με τη χρήση ναρκωτικών ουσιών και την πολύπλευρη χειραγώγηση νέων μέσα από τέτοια κανάλια (π.χ. φαινόμενο φασιστικών οργανώσεων).

Στο Δήμο μας και ιδιαίτερα στην περιοχή της Αρτέμιδας είναι ανύπαρκτες οι υποδομές αθλητισμού-πολιτισμού, δημιουργικής έκφρασης και απασχόλησης της νεολαίας, κάτι που συνιστά σημαντικό έλλειμμα στον τομέα της πρόληψης. Επιπλέον ποτέ καμιά δημοτική αρχή στο παρελθόν δεν έχει ασχοληθεί με το πρόβλημα. Δεν υπάρχουν μελέτες και στατιστικές ειδικά για το Δήμο μας, δεν υπάρχει κέντρο πρόληψης.

Κατά συνέπεια η νεολαία στην πόλη μας είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένη στο πρόβλημα της χρήσης εξάρτησης από ναρκωτικές ουσίες, χωρίς όμως να υπάρχουν στοιχεία που να επιβεβαιώνουν ή να απορρίπτουν ότι η αυξημένη έκθεση έχει πραγματικά σαν αποτέλεσμα την αυξημένη χρήση τέτοιων ουσιών.

• ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ

• Tο 2012 έγιναν προγράμματα πρόληψης μόνο στο 1,5% των μαθητών της χώρας μας.
• Τα 72 Κέντρα Πρόληψης υποχρηματοδοτούνται και συνεχίζουν να λειτουργούν χωρίς το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας.
• Κατοχυρώθηκε νομικά η λειτουργία ιδιωτικών μονάδων «απεξάρτησης» στη χώρα μας και με δυνατότητα κρατικής επιχορήγησης.
• Τα «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα του ΚΕΘΕΑ και των ψυχιατρικών νοσοκομείων υποχρηματοδοτούνται σχεδόν κατά 50%, με αποτέλεσμα τη δυσλειτουργία τους και την αδυναμία ανάπτυξης των νέων δομών που έχει ανάγκη η χώρα.
• Η πολιτική κοινωνικής επανένταξης για τους απεξαρτημένους  είναι ανύπαρκτη.
• Αναγορεύεται σε βασική μορφή «θεραπείας» η χορήγηση υποκατάστατων ηρωίνης, όταν σήμερα στη χώρα μας πάνω από το 70% των εξαρτημένων κάνει παράλληλη χρήση πάνω από 3 ουσιών.
• Η κρατική υποχρηματοδότηση οδηγεί σε μείωση της δράσης και σε κλείσιμο  δομές Πρόληψης και Θεραπείας (Κέντρα Πρόληψης, ΚΕΘΕΑ, 18 ΑΝΩ, ΟΚΑΝΑ).
• Η πολιτική των συγχωνεύσεων, της κατάργησης μονάδων υγείας και των απολύσεων εργαζομένων διαλύει το λεγόμενο Εθνικό Σύστημα Υγείας, την παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας και κοινωνικής επανένταξης.
• Τα προγράμματα χορήγησης υποκατάστατων λειτουργούν στα υπόγεια των μεγάλων και ήδη επιβαρυμένων νοσοκομείων της χώρας, χωρίς προδιαγραφές, υλικοτεχνική υποδομή και εξειδικευμένο προσωπικό.
• Ήδη ξεκινά και στη χώρα μας ο «θεσμός» των «χώρων ελεύθερης χρήσης» έπειτα από εξαγγελίες της προέδρου του ΟΚΑΝΑ κας Μαλλιώρη και του Δημάρχου Αθηναίων κ. Καμίνη. Σε δύο ειδικά διαμορφωμένους χώρους στο κέντρο της Αθήνας (Σταθμός Λαρίσης και Βοτανικός) θα επιτρέπεται νόμιμα η χρήση ουσιών, το κράτος θα προσφέρει τις σύριγγες και η μοναδική υποχρέωση του χρήστη θα είναι να έχει «εξασφαλίσει μόνος του της δόση του», απλά για να μην είναι  οι χρήστες σε κοινή θέα. Πλέον στη χώρα μας εκτός από την «κρατική πρέζα» (προγράμματα υποκατάστασης) θα έχουμε και «κρατικές πιάτσες».

Με δυο λόγια:

Η πολιτική πρόληψης είναι ανύπαρκτη.

Η πολιτική απεξάρτησης υποβαθμίζεται συνειδητά. Ολοένα και περισσότερο η απεξάρτηση δίνει στη θέση της στην συντήρηση-διαχείρηση της εξάρτησης

Ως επιστέγασμα όλων αυτών ήρθε πέρυσι και το νομοσχέδιο «Κώδικας Ναρκωτικών». Ένα νομοσχέδιο που με πρόσχημα την ελευθερία της ατομικής επιλογής, αποπειράθηκε να νομιμοποιήσει τη χρήση – καλλιέργεια – διακίνηση ουσιών, εμπορευματοποιεί την πρόληψη – απεξάρτηση – επανένταξη, ενισχύει την συντήρηση του φαινομένου μέσα από την προώθηση των υποκατάστατων σε νοσοκομεία, στρατόπεδα και φυλακές. Τελικά, το κομμάτι του ν/σ που αναφερότανε στην αποποινικοποίηση αποσύρθηκε αλλά ο νέος νόμος (4139/2013)  ουσιαστικά ορίζει ως επίσημη κρατική πολιτική τη χορήγηση υποκατάστατων. (δυνατότητα χορήγησης από νοσοκομεία, στρατόπεδα, φυλακές, ΜΚΟ και Δήμους). Προωθεί την ιδιωτικοποίηση της πρόληψης και της θεραπείας, τις μετατρέπει σε εμπόρευμα, δίνοντας σε ιδιώτες τη δυνατότητα να κερδοφορούν εκμεταλλευόμενοι τον πόνο και τα αδιέξοδα των χρηστών και των οικογενειών τους.

• Η ΝΑΡΚΟΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΣΑΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΖΩΗΣ

Εδώ και τρεις τουλάχιστον δεκαετίες έχει εμφανιστεί στην κοινωνία (και μάλιστα χρηματοδοτούμενη από το ίδιο το κράτος), προβαλλόμενη έντονα η λογική της ανοχής και της ναρκοκουλτούρας (δηλώσεις επωνύμων, με φεστιβάλ αποποινικοποίησης) και η οποία αν και δεν έχει κερδίσει έδαφος στην κοινωνία – έρχεται με μια «παράξενη» επιμονή ανά τακτά χρονικά διαστήματα- και στηρίζεται σε μια σειρά ψευδοδιλλήματα:

Σε αυτά τα πλαίσια οι πλέον προβεβλημένες θεωρίες είναι :

Ιατρικοποίηση του προβλήματος, – Ο χρήστης είναι ασθενής. Η αποκλειστικώς ιατρική προσέγγιση του προβλήματος της χρήσης ουσιών δημιουργεί προβλήματα, διότι, αποσπά το πρόβλημα από την κοινωνία. Παραγνωρίζει ότι η χρήση καθεαυτή συνδυάζεται με συγκεκριμένα κοινωνικά και ψυχολογικά προβλήματα με τρόπο και στάση ζωής. Ο εξαρτημένος δεν έχει κάποιο οργανικό ιατρικό πρόβλημα. Το πρόβλημά τους είναι κυρίαρχα ψυχοκοινωνικό και δεν αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική αγωγή όπως μια ασθένεια, αλλά με την αλλαγή τρόπου που ο εξαρτημένος αντιμετωπίζει τη ζωή του και την κοινωνία, κάτι που δεν μπορεί να συμβεί χωρίς την παρέμβαση της ίδιας της κοινωνίας. Η ιατρικοποίηση του προβλήματος σημαίνει συμβιβασμό με το πρόβλημα και προσπάθεια για τον περιορισμό παράπλευρων προβλημάτων που το κυρίως πρόβλημα δημιουργεί (παραβατικότητα, εκφυλιστικές ασθένεις κλπ) τελικά συναινεί στην αναπαραγωγή και διεύρυνσή του.

Αποποινικοποίηση της χρήσης – διακίνησης και καλλιέργειας κάνναβης για «ατομική χρήση». Υπάρχουν «ακίνδυνα και επικίνδυνα» ναρκωτικά; Σε όσες χώρες νομοθετήθηκε η νόμιμη χρήση της κάνναβης, έχει ουσιαστικά πενταπλασιαστεί η χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών (έκθεση ESPAD 2011). Είναι γεγονός ότι όλοι όσοι ασχολούνται με την θεραπεία και επανένταξη συμφωνούν ότι οι ψυχωκοινωνικές αιτίες που οδηγούν στη χρήση λεγόμενων «μαλακών» νακρωτικών, είναι οι ίδιες και αυτές που οδηγούν στη χρήση των λεγόμενων «σκληρών». Κατά συνέπεια τα πρώτα είναι απλά ο προθάλαμος ενός δαιδαλώδους λαβυρίνθου. Άλλωστε πλέον είναι αποδεδειγμένο ότι επικρατεί η πολυτοξικομανία, δηλαδή η ταυτόχρονη χρήση πολλαπλών και διαφορετικών ψυχότροπων ουσιών.

Είναι λύση τα υποκατάστατα; Σήμερα από τα «στεγνά προγράμματα» (ΚΕΘΕΑ, 18 ΑΝΩ, ΨΝΘ) «καθαρίζει» το 70% από όλες τις ουσίες (στοιχεία ΚΕΘΕΑ), ενώ στα προγράμματα «υποκατάστασης» με μεθαδόνη και βουπρενοφίνη «καθαρίζει» το 10% (στοιχεία ΟΚΑΝΑ) μόνο από την ηρωίνη και όχι από όλες τις ουσίες. Προβάλλουν ως λύση τη μεθαδόνη που σε άλλες χώρες έχει γίνει ήδη η κύρια ουσία εξάρτησης (έκθεση ESPAD 2011). Βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου το πρόβλημα είναι η πολυτοξικομανία. Ο νέος που εμπλέκεται στο πρόβλημα της χρήσης είναι εξαρτημένος από πολλές εξαρτησιογόνες ουσίες ταυτόχρονα. Συνεπώς, η χορήγηση συνθετικών οπιοειδών (μεθαδόνη, βουπρενορφίνη κλπ) ως υποκατάστατων δε λύνει το πρόβλημα. Γνωρίζουμε επίσης, ότι σύμφωνα με στοιχεία του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τα ναρκωτικά, στη Δανία π.χ. υπολογίζεται ότι οι θάνατοι από χρήση μεθαδόνης αγγίζουν το 45%.

Η κάνναβη προκαλεί εξάρτηση; Κάποιοι ισχυρίζονται ότι είναι «υγιεινή» γιατί είναι φυσική. Σήμερα το 25% όσων είναι ενταγμένοι σε προγράμματα απεξάρτησης του ΚΕΘΕΑ είναι γιατί κύρια ουσία εξάρτησης έχουν της κάνναβη (στοιχεία ΚΕΘΕΑ), ενώ αντίστοιχα είναι τα ποσοστά σε όλη την Ευρώπη (έκθεση ESPAD 2011). Πόσο φυσική είναι η κάνναβη όταν περιέχει πάνω από 400 χημικές ουσίες και όταν σήμερα το 80% της κάνναβης που παράγεται στην ΕΕ είναι βιομηχανικά παραγόμενη; (έκθεση EMCDDA 2012).

Ο χρήστης πρέπει να πηγαίνει φυλακή; Ναι η θέση του εξαρτημένου δεν είναι στη φυλακή. Η θέση του εξαρτημένου είναι «καθαρός από όλες τις ουσίες» μέσα στην κοινωνία ως ισότιμο μέλος. Η θέση του εξαρτημένου πρώτα πρέπει να είναι μέσα σε «στεγνό πρόγραμμα απεξάρτησης» γι’ αυτό πρέπει να στηριχτούν οικονομικά από το Κράτος τα προγράμματα του ΚΕΘΕΑ – 18 ΑΝΩ – ΨΝΘ. Να δημιουργηθούν νέες δομές τόσες όσες έχει ανάγκη η χώρα, ώστε να εξυπηρετούνται δωρεάν και οι 23.000 χρήστες σήμερα και όχι μόνο το 35% που σήμερα έχει πρόσβαση σ’ αυτές.

Αποποινικοποίηση χρήσης; Έχει πράγματι αποτύχει η ισχύουσα κατασταλτική πολιτική που φυλακίζει τους χρήστες και αφήνει ελεύθερους, για ευνόητους λόγους, τους εμπόρους. Όλοι γνωρίζουν ότι στο Αφγανιστάν, με την προστασία των κατοχικών συμμαχικών δυνάμεων, παράγεται σήμερα το 95% της ηρωίνης που καταναλώνεται παγκοσμίως. Σε γειτονικές και υπό ένταξη στην ΕΕ χώρες παράγεται και γίνεται επεξεργασία οπιοειδών και άλλων ουσιών. Όταν λοιπόν παράγονται ελεύθερα και ταυτόχρονα προστατεύονται από τους προαναφερόμενους κατασταλτικούς μηχανισμούς τα ναρκωτικά, τότε δεν πρόκειται για αποτυχία της κατασταλτικής πολιτικής, αλλά για εμπαιγμό και για φιάσκο. Η αποποινικοποίηση σε τι θα αλλάξει την πραγματικότητα;  Στην πραγματικότητα κανένα κοινωνικό πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με νομοθετήματα. Η ανεργία, η πορνεία, τα ναρκωτικά, αντιμετωπίζονται με την ανατροπή των αιτιών που τα δημιουργούν. Υπάρχει κανείς αφελής που να πιστεύει ότι με νομοθετήματα θα εξαλείψει το κοινωνικό – οικονομικό πρόβλημα της ανεργίας; Το εμπόριο των ναρκωτικών θεωρείται μια από τις πιο επικερδείς εγκληματικές δραστηριότητες στον πλανήτη μαζί με το εμπόριο όπλων και ανθρώπων. Το εμπόριο όπλων είναι νόμιμο και παρ’ όλα αυτά ο μεγάλος τζίρος γίνεται από το παράνομο εμπόριο. Το ίδιο ισχύει και για την πορνεία. Παραπέρα, η αποποινικοποίηση ανοίγει το δρόμο για την ατιμωρησία των μικρών και των μεγάλων εμπόρων. Ποιος και με ποια κριτήρια θα επιλέξει ποια είναι η ανάγκη προσωπικής χρήσης, οπιοειδών για παράδειγμα, για τον ένα ή τον άλλο χρήστη ή εξαρτημένο; Αυτοί που ως επιστημονικοί σύμβουλοι βοήθησαν στη σύνταξη αυτού του νομοσχεδίου στο παρελθόν έθεταν το ίδιο ερώτημα με σχετική αρθρογραφία στον έντυπο Τύπο. Ξέχασαν ότι ο χρήστης που ξεκινάει με 50 mg ηρωίνη καταλήγει να είναι εξαρτημένος από αυτή και να χρειάζεται δύο, τρία ή και παραπάνω γραμμάρια την ημέρα; Αυτοί που παράγουν και διακινούν κιλά και τόνους οπιοειδών το κάνουν στις γειτονικές χώρες, στο Αφγανιστάν και αλλού, με την προστασία των μηχανισμών που υποτίθεται ότι είναι επιφορτισμένοι με την καταστολή τους.

Το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του ατόμου δεν έχει νόημα όταν καταλήγει στην αυτοκαταστροφή. Η εξάρτηση αναιρεί την έννοια της ελεύθερης επιλογής.

• Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ: «ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ»

Δεν μας ταιριάζει καμιά μοιρολατρία και κανένας εφησυχασμός.

Δεν έχουμε δικαίωμα να παραιτηθούμε όταν πρόκειται για το μέλλον, για τη ζωή των παιδιών μας.

Η μόνη διέξοδος  είναι ένα πλατύ και ισχυρό κοινωνικό κίνημα, που μαζί με το νεολαιίστικο κίνημα θα παλεύει για την ανατροπή των αιτιών που οδηγούν στη χρήση ουσιών, που θα διεκδικεί τη χάραξη αντιναρκωτικής πολιτικής με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά:

• Δημιουργία ενός Δημόσιου και Ενιαίου Φορέα με επαρκή χρηματοδότηση από τον Κρατικό προϋπολογισμό που θα καλύπτει πλήρως τις ανάγκες της χώρας με υπηρεσίες πρόληψης, θεραπείας και κοινωνικής επανένταξης, έρευνας και αξιολόγησης.
• Να απαγορευτεί κάθε κερδοσκοπική, επιχειρηματική δραστηριότητα στους παραπάνω τομείς.
• Να στηριχθούν οι υπάρχουσες δομές πρόληψης – στεγνών προγραμμάτων  απεξάρτησης- κοινωνικής επανένταξης.
• Να εγκαταλειφθεί η προσπάθεια διακίνησης «υποκατάστατων» μέσα από το σύστημα υγείας. Τα Προγράμματα υποκατάστασης πρέπει να είναι υψηλών προδιαγραφών, να απευθύνονται μόνο σε ειδικές ομάδες χρηστών και να οδηγούν στη θεραπεία και όχι απλά στη συντήρηση.
• Να δοθεί βάρος στην πρόληψη με προτεραιότητα στην πρωτογενή πρόληψη

ΠΡΟΛΗΨΗ:

Στην Ελλάδα, η ελάχιστη ηλικία εισόδου στην επώδυνη περιπέτεια της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών είναι από τις χαμηλότερες μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεδομένου δε ότι η πρώιμη έναρξη χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη μετέπειτα χρήση, ακόμα και στη διάρκεια της ενήλικης ζωής, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δοθεί προτεραιότητα στην πρωτογενή πρόληψη. Για το λόγο αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δοθεί προτεραιότητα στην πρωτογενή πρόληψη.Ο στρατηγικός στόχος της πρωτογενούς πρόληψης συνοψίζεται  στην πρόταση ενός τρόπου ζωής δημιουργικού, με αξίες, στόχους και αξιοπρέπεια, μέσα από τη συλλογικότητα.

Σε αυτή την κατεύθυνση, τον Μάρτη του 2013, το ΕΣΥΝ & ο Σύλλογος Ελλήνων Ολυμπιονικών ΚΑΤΕΘΕΣΑΝ μια ολοκληρωμένη πρόταση, τη «Χάρτα Πρόληψης» για την Πρωτογενή Πρόληψη, με τα εξής βασικά σημεία:

Α. ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ ΠΡΟΛΗΨΗΣ: Η πρωτογενής πρόληψη οφείλει να είναι μέρος ενός ευρύτερου κεντρικού σχεδιασμού, γεγονός που επιβάλει την ανάπτυξη του κράτους πρόνοιας. Αυτή η προσπάθεια δεν θα πρέπει να είναι μόνο υπόθεση των ειδικών αλλά αφορά όλους μας, όλο τον Ελληνικό Λαό. Και θα πάρει σάρκα και οστά όταν σχεδιασθούν και να υλοποιηθούν ειδικά προγράμματα:

α. Για παιδιά και εφήβους:

1. Για την αντιμετώπιση της σχολικής διαρροής.
2. Για την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου των νέων.
3. Για την φροντίδα των κακοποιημένων παιδιών
4. Για τη ενδοσχολική βία.

β. Για τη στήριξη της οικογένειας:

1. Για τη στήριξη των ανέργων
2. Για την ενδοοικογενειακή βία

Η πρωτογενής πρόληψη πρέπει να απευθύνεται στο σύνολο του νεανικού πληθυσμού, πριν να εκδηλωθεί το πρόβλημα, με στόχο τον περιορισμό της ζήτησης. Για να γίνει αυτό πρέπει να μην εξαντλείται στην ενημέρωση αλλά να στοχεύει στη διαμόρφωση  μιας υγιούς  και ισορροπημένης προσωπικότητας, με τις απαραίτητες γνώσεις, στάσεις ζωής, δεξιότητες που θα μπορεί να αντισταθεί στην προσφορά.

Β. ΠΡΟΛΗΨΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΒΑΘΜΙΔΕΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

1. Το «σχολείο» πρέπει μέσα από το περιεχόμενο και τη λειτουργία του να δημιουργεί συνθήκες που να κάνουν πιο ενδιαφέρουσα και ευχάριστη την παιδική  και εφηβική ζωή. Να οδηγεί τους μαθητές, ώστε να απολαμβάνουν με τρόπο δημιουργικό τις χαρές που προσφέρει η ηλικία τους, μέσα από τη σχολική ζωή, αλλά και με οργάνωση και αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου τους. 

2. Απαραίτητη προϋπόθεση για να λειτουργήσει ένα τέτοιο σχολείο είναι το κατάλληλα καταρτισμένο διδακτικό προσωπικό ώστε πέρα από την επιστημονική ειδίκευση, να διαθέτει και παιδαγωγική επάρκεια. Στα πλαίσια των παιδαγωγικών μαθημάτων να δίνεται έμφαση στην αντιμετώπιση των μαθησιακών δυσκολιών, της παραβατικής συμπεριφοράς και στην οργάνωση της πρόληψης.

3. Στα ίδια παιδαγωγικά τμήματα να λειτουργούν προγράμματα τακτικής επιμόρφωσης όλων των διδασκόντων. Αντίστοιχα αναγκαία είναι η πραγματοποίηση -άμεσα – επιμορφωτικών σεμιναρίων στους εκπαιδευτικούς σχετικά με ζητήματα πρόληψης, καθώς και για παρεμβάσεις σε περιπτώσεις παιδιών που είναι ιδιαίτερα ευάλωτα ή που βρίσκονται στην αρχή της χρήσης.

4. Αναγκαία είναι η λειτουργία στο σχολείο ειδικής διεπιστημονικής ομάδας που να αποτελείται από σχολικό ψυχολόγο, γιατρό γενικής ιατρικής, κοινωνιολόγο, νοσηλευτή και κοινωνικό λειτουργό, η οποία με ευθύνη του συλλόγου διδασκόντων,  θα παρεμβαίνει για την υποστήριξη των παιδιών που παρουσιάζουν δυσκολίες, και θα βοηθάει συμβουλευτικά το έργο του διδακτικού προσωπικού.

5. Απαραίτητος προβάλλει ο κεντρικός σχεδιασμός για την οργάνωση στα σχολεία ειδικών προγραμμάτων πρόληψης για εφήβους και νέους. Η οργάνωση, η λειτουργία και η αποτίμηση του έργου τους, που θα πρέπει να είναι μακροπρόθεσμη, μπορεί να στηριχτεί από τη σύνδεση του σχολείου με ειδικές επιστημονικές ομάδες (Κέντρα Πρόληψης αλλά και μαζικούς φορείς της περιοχής).

6. Η πρόληψη πρέπει να ευαισθητοποιεί ειδικές πληθυσμιακές ομάδες που έρχονται σε επαφή με τους νέους (εκπαιδευτικούς, γιατρούς, ψυχολόγους, φαρμακοποιούς, δικαστές, κ.λπ.).

Γ. ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

7. Να στηριχθεί το μάθημα της φυσικής αγωγής σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και να προωθηθούν οι αξίες της συλλογικότητας και της αγωνιστικής στάσης ζωής που είναι ταυτόσημες με την ευγενή άμιλλα και την άθληση.

8. Να προαχθεί, με συγκεκριμένα μέτρα, ο ερασιτεχνικός αθλητισμός με  ειδικό νομοθετικό πλαίσιο και επαρκή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Να πολλαπλασιαστούν οι δημόσιοι χώροι άθλησης ιδιαίτερα για τους νέους. Βασική γυμναστική, τρέξιμο ποδηλασία, κ.λπ., σε πάρκα, σε αυλές  σχολείων, σε γυμναστήρια δήμων, σε δημόσιους χώρους με επίβλεψη εκπαιδευτικών Φυσικής Αγωγής.

Να σταματήσει η εκποίηση των αθλητικών εγκαταστάσεων. Οι ολυμπιακές αθλητικές εγκαταστάσεις να ανοίξουν για τον ελληνικό λαό, ιδιαίτερα για τη νεολαία, χωρίς καμιά οικονομική επιβάρυνση.

Δ. ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 

9. Η συμμετοχή και η ερασιτεχνική πολιτιστική δημιουργία να προαχθούν και να στηριχθούν με ειδικό νομοθετικό πλαίσιο και επαρκή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.

10. Να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα ώστε ο κυβερνοχώρος να μην μεταβάλλεται σε υποκατάστατο των πραγματικών ανθρώπινων σχέσεων. Ανάπτυξη δράσεων ενάντια στην αποξένωση και την αλλοτρίωση. Ανάπτυξη δεσμών αλληλεγγύης ανάμεσα στους ανθρώπους. Να προάγονται η φιλοσοφία και η ανάπτυξη των σχέσεων των νέων ανθρώπων μέσα σε ένα πραγματικό φυσικό, κοινωνικό, πολιτιστικό χώρο.

Ε. ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ 

Να στηριχθούν (θεσμικά, οικονομικά, κ.λπ.) και να αναπτυχθούν τα κέντρα πρόληψης. Δημιουργία τόσων κέντρων πρόληψης όσα έχει ανάγκη ο τόπος. Να γίνουν οι απαραίτητες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στις δομές πρόληψης και να εξασφαλισθούν κίνητρα, θεσμικά, επιστημονικά, οικονομικά στους εν λόγω εργαζόμενους. Ανάπτυξη της δράσης των κέντρων πρόληψης και διασύνδεση της δράσης τους με τους φορείς που δραστηριοποιούνται στην απεξάρτηση. (συμβουλευτικών σταθμών, κέντρα υγείας, κέντρα ψυχικής υγείας, κ.λ.π.)

• ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ & ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ

Στις 5 Απριλίου θα πραγματοποιηθεί το μαθητικό αθλητικό τουρνουά ενάντια στα ναρκωτικά, σε συνεργασία με τα μαθητικά συμβούλια. Επιδιώκουμε μέχρι τότε να απασχολήσει στα σοβαρά το θέμα μαθητές εκπαιδευτικούς, γονείς.

1. 1.       Καταγραφή του προβλήματος

Διεκδικούμε την ύπαρξη κοινωνιολογικών μελετών για την έκταση και τη διαβάθμιση του προβλήματος στο δήμο μας. Τις ηλικίες έναρξης χρήσης, τους τρόπους επαφής με τις ουσίες, τους παράγοντες έναρξης και χρήσης, την κοινωνική σύνθεση των χρηστών.

1. 2.       Ενδοσχολική συζήτηση

Με πρωτοβουλία των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων να συγκαλέσουμε άμεσα τα Σχολικά Συμβούλια, που ανάμεσα στα άλλα θέματα θέτουμε και το θέμα των ναρκωτικών και της βίας. Την καταγραφή, εμφάνιση του προβλήματος ανά σχολείο, τα συγκεκριμένα μέτρα, δράσης,projects που μπορούν να αναληφθούν.

Σε αυτά τα πλαίσια οι Σύλλογοι γονέων να προτείνουν επισκέψεις του τομέα πρόληψης των ΚΕΘΕΑ στα σχολεία εντός ωρών διδασκαλίας για ενημέρωση των μαθητών τμήμα-τμήμα, κάτι που είχε πραγματοποιηθεί πέρσι με μεγάλη επιτυχία στο Λύκειο Σπάτων.

1. 3.       Συζήτηση με τους γονείς

Προχωράει η Ένωση σε εκδήλωση συζήτηση με τους γονείς για το πρόβλημα των ναρκωτικών, με τη συνδρομή των ειδικών, θεραπευτικών κοινοτήτων, ΕΣΥΝ

1. 4.       Διεκδικητικό πλαίσιο πρόληψης

Θεωρώντας ότι πρόληψη είναι η εξασφάλιση της δημιουργικής ανάπτυξης της προσωπικότητας των νέων, η δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου ώστε να μπορούν να αναπτύσσουν και να καλλιεργούν τα ενδιαφερόντων και τα ταλέντα τους, η πρόληψη ενάντια στα ναρκωτικά στο Δήμο μας είναι ένα σύνολο διεκδικήσεων για τη ριζική αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των νέων:

1. a.       Διεκδικούμε τη δημιουργία κέντρου πρόληψης στο Δήμο
2. b.      Διεκδικούμε τη δημιουργία αθλητικών κέντρων, τουλάχιστον 1 σε κάθε Π.Ε. στην Αρτέμιδα και 4 στα Σπάτα.
3. c.       Διεκδικούμε τη δημιουργία πολυδύναμου αθλητικού κέντρου-γήπεδου στην Αρτέμιδα.
4. d.      Διεκδικούμε τη δημιουργία δημοτικού κολυμβητηρίου στα πλαίσια του Δήμου
5. e.       Διεκδικούμε αθλητικό οργανισμό στο Δήμο με τμήματα για όλα ομαδικά αθλήματα, στίβο, κολύμβηση και πολεμικές τέχνες, στα πλαίσια του οποίου θα συμμετέχουν δωρεάν οι νέοι.
6. f.        Διεκδικούμε τη δημιουργία κλειστού θεάτρου για πολιτιστικές εκδηλώσεις  στην Αρτέμιδα.
7. g.      Διεκδικούμε τη δημιουργία ανοιχτού θεάτρου στα πλαίσια του Δήμου για να φιλοξενεί το καλοκαίρι πολιτιστικές εκδηλώσεις.
8. h.      Διεκδικούμε την ίδρυση Δημοτικής μουσικής σχολής και σχολής χορού, προκειμένου να μπορούν να παρακολουθούν τα αντίστοιχα μαθήματα δωρεάν οι νέοι
9. i.        Διεκδικούμε τη δημιουργία πολυδύναμου κέντρου νεότητας που θα λειτουργεί με τη συμμετοχή της νεολαία του Δήμου όπου και θα μπορούν οι νέοι του Δήμου να απασχολούνται δημιουργικά με την τέχνη, την τεχνική και την τεχνολογία.

Να πούμε στα ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ:

ΜΑΓΚΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ
ΑΝ ΘΑ ΜΠΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ
Ή
ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ Ή ΘΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΤΟΝ ΑΡΓΟ ΣΟΥ ΘΑΝΑΤΟ;